"Ne öğrendin bunca yıl yaşadın da bu dünyadan" diye sorarlarsa bana
’Beklemeyi ve sabretmeyi’ öğrendim diyeceğim
Solarken At Kestanesi ağacının çiçekleri
Ağacının gövdesinde çatlamayı bekleyen tomurcukları
Görmeyi öğrendim

Akasyalar gibi
Arı’lar tadarken çiçeklerimi
Köklerimin arsızlığından
Utanmamam gerektiğini öğrendim

Dikenlerimi de çiçeklerimi de
Verenin sırrını öğrendim

Geçecek, geçti ve geçiyor;
Balçıklara batarken bedenim
Çamura bulanmış fidanlarda
Tadını ve kokusunu bilmediğim meyveleri
Görmeyi öğrendim

Gençtim, kırılgandım
İnsanların gözünün içinde
Ve dilinin ucunda
Kaderim çizilecek sandım
Akıp yatağımı bulunca anladım
Doğarken ölmeye başladığımı öğrendim

Yeni başlangıçlar yok hayatımda
Hep koyuyorum üstüne
Çocukken oynadığım "can yakan" topun kurallarını
Gizlice

Tanımlamayın beni kifayetsiz kelimelerinizle
Siz beni tanımadan önce de
Bak, tanışıyormuşsunuz
Şimdi yargıcı kesildiğiniz
Cinayetlerle