Hasret (Sehnsucht 1802)
Kalbimi hoplatan da ne?
Nedir beni dışarı çeken? Çevirip de sıkarak Evden itip yuvadan eden? Aynı ta oradaki bulut Kayalardan sıvışır gibi! Göç etmek istiyorum Varmak ve kalmak bengi! Aha salkıyor kargalar Dostane uçuşlarıyla; Karışıyorum aralarına Ve takılıyorum alaya. Ve dağları taşları Beraber kanatlıyoruz. Oysa aşağıda bulunuyor, Arıyorum onu sonsuz. Şimdi gelirken değiştiriyor; Bense acele etmekteyim, Kuş gibi öterken, Çalımsı ormana ermeliyim. O bekledi ve dinledi Ve gülümsedi kendine: ’Nede çok tatlı öter ya Ki sadece sade bana.’ Batarken Güneş Altınlıyor tepeleri; Anımsayan Güzel, Bırakıyor geçeni, Çınarın kıyısında salınıyor Çayırlardan ileri, Ve gitgide kararıyor Dolanıyor Tanyeri. Birden uyanıyorum Nurla, Parlayan bir Yıldızım. ’Ne ışıldar yukarda, Çok yakın ufuklarda? ’ Ve sende hayretle O yananı gördüysen: Bakarsın kaymışımdır ayaklarına, Yalnızca kapanmış, umutluyumdur! © Çeviri: Musa Aksoy |