ADSIZ
Belki de bugünkü kadar hiç
duyumsamadık avuçlarımızda bize özgürlük getiren kızarmış ellerin sıcaklığını. Henüz yitmedi kulaklarımızda daha yıpranmış silahlarının uğultusu. Sokaktaki insanlarımızın kolları Gene açık eskisi gibi kucaklamaya. Yüzünüzde bunca gerçek gözyaşları, kucak açtığında ölülerine toprağımız, hâlâ sıcak ve yakıcı gözyaşlarımız. Evet, söylüyorum bunu bütün dünyaya! Ve bütün yüreğimle haykırıyorum size: Yaralamayın n’olur bu sevdayı! Hayalleri paramparça olan ülkemizde bir o kaldırabilir bunca acıyı. |