SON(RA)
Sonra konuşalım ama senin sonralarından
Sonu olup razısı olmayanından Rezil rüsva dört duvarlara tırmanmalarından Nedeni, çekirdek kabuğundan sarı saçlara uzanan çizgilerinden Kapıda bekleyen yarınlarıma selam söyle Yaşanmamış yanıma, yaşlanmış gözler ile bakmasın Seni getirmeyecekse dün-bugün-yarın; geçmesin-kalmasın-gelmesin Kaybettiklerimi ne de kazandıklarımı öylesine bir çöp yapmasın Hislerin büyüklüğünü sarıp yastığa yalnızlığına ağla(...) Durma durdurma, birikmesinden acı akar okyanusa Ne kadar gözyaşı o kadar bir veda daha Akıp giden zamanlara, boş ya da dolu sözlere, bize… Sonlar sende gerçekleşiyor bende sürekli erteliyor Olmuyor, hep sonra sonra sonra lara bırakıyor Tanımıyor, hatırlamak istemiyor, silip gidiyor Ben yeşil diyorum sonbaharlar yetiş diyor Üşüyorum… Ve seni çok özlüyorum… Özlemini dindirmek yerine ızdırabımı arttıran gülüşleri vardı Yeşil yeşil bakardı Aldı ve gitti… Düşünmedi geride kalanı, bir daha sormadı hatırımı Gitti… HAVVA SARI |
Diyecek söz yok şiir mükemmelim diye sesleniyor zaten. Duygularına sağlık