MAVİLERDE TUTUKLU KALDIM
Yaşadığım inandığım ve aşık olduğum
Deniz şehrimin Dayanılmaz sıcak yaz akşamlarında Nefes almaya çalışıyorum İçime çekiyorum derin derin Ihlamur ve iğde çiçeklerinin dayanılmaz baygın kokularını Genzim yanıyor Keskin kokudan öksürüyorum Körfezin flu ışıklarında denize bakıyorum Yakamozlar dans ediyor suyun üstünde Hayallerimin büyüsünü bozuyorlar Maviliklere dalıyorum Düşünüyorum geçmişi Ömür dedğimiz ne ki Gün gün tükenen Hesapsızca keyfe keder harcadığımız İçerden yediğimiz sermaye Alıp başını gidiyor efkârlı yalnızlıklarım Şehrin öbür kıyısına düşüyor Davetsiz konuk gibi baş köşeye kuruluyor Yabancı ortamda Düşlerim bile yalpalıyor Gölgeler düşmezken toprağıma Yıldızları devşiriyorum avuçlarımdan Sol yanıma en parlak olanı düşüyor Anlıyorum ki Dünü yarını yokmuş isyanlarımın Özlem kırgınlık elele tutuşmuş İçsel yolculuğa çıkıyor Kader sorgulanmakta -Bir dokun bin ah işit- Mavi yeşili çalmış gözlerim derya deniz Hüzün adıma sinmiş Hırçın asi kavgacı amazon ruhlu Çocuk ruhuna gizlenmiş Aslında kırılgan naif -Mavi kadın- Hüzzâm ezgilerde yer alıyor Denize olan vurgunluğum Dalgalar kıyıya vuruyor değişmez bu ritm -Tokat gibi- Hasret mavi tutkunluğumda son bulur DENİZ_DERYA35 |
Hüzün adıma sinmiş
Hırçın asi kavgacı amazon ruhlu
Çocuk ruhuna gizlenmiş
Aslında kırılgan naif
-Mavi kadın-
Kendinizi ne kadar güzel tarif etmişsiniz,
Mavilikler de kalmanız dileğiyle...
Tebrikler...Saygılar...