Artık Ne kadar son desemde
Artık Ne kadar acımasız essede
Artık Ne kadar sürgün edilsemde
Artık Ne kadar dert üstüne dert eklensede

Şiirlerime son veremedim
Şehir’in tam ortasında yalnız kaldım
Şüphesiz sevdim
Şokdayım hayla neden seni seviyorum

Buralar bana dar gelir, gitmem gerek
Bulutlar üzerimde gezer gözlerim helak
Bakıyorum bu dertli şair aşık
Bölerim uykularımı gecelerce öldüm artık

Gözlerim yas içinde bugün
Gezerim gecelerce hastayım her gün
Gökyüzü ağlıyor aşkımızı bitirdin
Geceleri ayaz oldum sana bakarken

Yollarım kapandı artık, sen yoksun yanımda
Yalan dolan insanlardan bıktım bu hayatta
Yüreğim yanıyor acılarla baş başa
Yarim dünyam yok ölümle burun buruna

Çekiyorum son nefesime kadar
Çözüldüm hayata teslim var
Çilekeş olmuşum derdime dert ekleniyor
Çabaladıkça batıyorum,dünya bana dar

Hayat ne acımasızsın
Hürlüğümü kaybettim sebebi sensin
Harcadım kendimi beni tükettin
Hayla bu koca dünyada uyuyorsun

Dayanamam gözyaşlarına
Dolu dizgin hayatımda
Dert vursanda doğama
Dur gitme beni bırakma bu dünyada

ŞAİR HARUN AYSEL!!

İST/SULTANBEYLİ
11.06.2012