YAZSAM KİM OKUR
Yüreğimi sayfa sayfa çevirip,
Okusam kim anlar, yazsam kim okur. Yükü ağır tayfa tayfa devirip, Okusam kim anlar, yazsam kim okur… Basireti açık gözlerle bakıp, Çil çil olmuş sayfalarını yakıp, Haykırsam dünyaya semaya çıkıp, Okusam kim anlar, yazsam kim okur… Görebilen için cümlesi harfi, Bulunmaz izahı yoktur tarifi, Erenler dilinde eder mi terfi, Okusam kim anlar, yazsam kim okur… Şölen şöyle dursun, eksik mürüvvet, İçindeki cevher bekliyor davet, ‘Aziz’ sıfatından verilir kuvvet, Okusam kim anlar, yazsam kim okur… Gönül durulmuyor tadil-i erkan, Seyyah olmuş gezer tutmuyor mekân, Temennim verilir son defa imkan, Okusam kim anlar, yazsam kim okur… Ayser ÖZBAKIR |
Kendinden kendine, böyle maarif.
Şair bir harf ile, bin oya dokur,
Bunada sadece, vakıftır arif.
Kalem yazmaz olsa, mürekkep bitse,
Ehli irfan olan bir nazar etse,
Cahilin dilinde uzayıp gitse,
Erenler dilinde, her hece zarif.