~~~~~~~ NEY ~~~~~~~~
Güneş batmaya yakın
Hava kızla boyandı sanki O usul usul yağan yağmurda dindi Kaldırımlarda yağmurun ıslaklığı; toprağın kokusu var Biraz uazklarda kulağıma Ney sesi geliyor aşkla Sese doğru ilerliyorum adım adım... Tam orda, güneş ışığının kızıllığında Ayaklarını bağdaş kurmuş, gözlei kapalı, kafası sol yanına burkuk Neyzen... O aşkla Ney’e üflemiş Adeta kendindinden geçmiş Yanık yanık üflüyor Ney’e... Yaklaştıkca yaklaştım yanına Çöktüm öylece yan tarafta bulunan taşa Bu yanık sese mest olmuştum... Deniz dalgaları Semazen olmuş gibiydi Huzur buydu Denizin dalgası, yosun kokusu Neyzenin Ney’e yanık yanık üfleyişi... O ses alıp götürmüştü beni benden Adını koyamadığım bir hüzün, kaplamıştı beni Döküldü gözümden boncuk boncuk yaşlar Ağladım ağladım ağladım... Sonra birden duruldum İçimde tarif edilemez bir huzur... Gözlerimi kapadım ; Daldım daldım daldım... Aktım başka diyarlara Ben Ney’e daldım Ben Ney’e yandım Ben Neyle mest oldum Ben Ney’in sesine tutuldum Ben Ney’de huzuru buldum Ben Ney’i sendim çok sevdim.... |