Aşksızlara Verme Öğüt
Âşksızlara verme öğüt,
Öğüdünden alır değil. Âşksız âdem hayvan olur, Hayvan öğüt bilir değil. Eksik olman ehillerden, Kaçagörün cahillerden, Tanrı bîzâr bahîllerden, Bahîl didâr görür değil. Kara taşa su koyarsan, Elli yıl ıslatır isen, Hemen taş gene bayağı, Hünerli taş olur değil. Taştan çıkar türlü sular, Ayağında biter neler, Câhil gönlü taştan beter, Câhil gelmez gelir değil. Boz yapalak, devlengece, Emek yime erte gece, Anın işi gözsepektir, Salıp ördek alır değil. Şah balaban, şahin, doğan, Zihî övmüş onu öven. Doğan zaif olur ise Doğanlıktan kalır değil. Ol ’iki cihân güneşi’ Zâhir dünyasın değşirdi. Câhil onu öldü sanır, Ol hod ölmez öldü değil. Yunus olma câhillerden, Irak kalma ehillerden, Câhil ne var mü’min ise, Câhillikten kalır değil. |