KURBAN BAYRAMI GELMİŞ…

İnsanoğlu,TANRI’sına hoş görünmek istemiştir..
Antik devir’den buyana çeşitli Kurban kesmiştir..

Olağanüstü güçlerden kötülük gelmesin diye,
TANRI zannettiklerine vermiş bin çeşit hediye !..

Arzuları gerçekleşsin diye Kurbanlar kesmiştir !..
İLK DOĞAN ÇOCUKLARINI bebekken öldürmüşlerdir !!..

LODS’un İSRAİL isimli eserinin bir yerinde
(GEZER)’deki kazılarda,binlerce çanak içinde; (*)

Sekizgünlük bebeklerin cesetlerinden söz eder;
“Anlaşılan,( İLK DOĞANLAR) kurban edilmişlerdir!..” der..

Gûya ki çok bereketli olacakmış o yıl Hasat !… (!)
Bir de, gûya,Tanrıları hoşnut etmek imiş maksat..

KUR’AN’ın emri değilmiş,sünnetiymiş Peygamber’in;
Üçte biri eşe-dosta,üçte biri fakirlerin..

Böyle içtihat edilmiş..Ailenindir kalan’ı…
O gün bir telâştır alır..Kurbanlık hayvan alan’ı..

Üç gün bir yere kapatıp,okşayıp,sever,besleriz;
Gözlerinden de öperiz…Boncuklar takar ,süsleriz…

Ailece karşısına geçer bir güzel bakarız,
Kınalayıp,gerdanına kordela,ayna takarız.

Ertesi gün, kesilirken,çoluk-çocuk seyrederiz !..
Çocukların Psikolojik durumunu düşünmeyiz !..

İşin ehline de vermez,tutar kendimiz keseriz…
Zavallıcık çırpınırken,biyerimizi keseriz !..

Kimi,can havliyle kaçar!..Yakalamayı bilmeyiz,
Şok yapmadan,ite-kaka eziyet eder,keseriz !..

Kadın-erkek,pek çoğumuz aslında hayvan severiz; (!)
Nişanlı Kız’ın evine Koç süsleyip,göndeririz..

Yeni bir araba alsak,hemen bir Kurban keseriz,
Yerdeki kan’ından alıp,suratımıza süreriz…

Kötülüğe engel olsun diyerek Kurban keseriz…
ALLAH rızası içindir…(küp için Kavurma..) deriz..

HACC’ca giderken vekâlet verip,burda kestirmeyiz..
Derisini THK’ ya,TSK’ya da vermeyiz…

Dövizle Kurban alır da,Arab’ı zengin ederiz…
” ALLAH’IN RIZASI İÇİN şükür kurban kestik..” deriz..

Arabistan çöllerine tonlarca ET’i gömeriz !..
İSLÂM’da israf haramdır..Ya neden israf ederiz ?!.

KOÇ’un sırtına bindik miiiiiii SIRÂT’dan kolay geçeriz..(!)
Hele de Koç güçlü iseee..Gayyalar’a da düşmeyiz..(!)

O köprüyü geçtik miydiiii..Doğru CENNEt’e gideriz..(!)
SIRÂT-I MUSTAKİYM’in ne olduğunu da bilmeyiz…

Yol üstünde,çöplüklerde,Kurban keser,kan dökeriz !..
HİJİYEN mi?..O da ne ki?..Temizlik nedir bilmeyiz…

Apartmanda dağıtırız,kokuta-kokuta yeriz..
Fakire Et yedirmektir,işin aslını bilmeyiz..

Çok sevdiğimiz birine KURBANIN OLAYIM ! deriz..
Gûya ki O’nun uğruna ölecek kadar severiz…

Doğru yoldan saparız da,ALLAH’a bühtan ederiz..
İHDİNASSIRÂTALMÜSTAKİYM’in ruhunu bilmeyiz…

Evlâda,Toruna,Eş’e,gerçek Dost’una herzaman,
Birbirinden değerlidir,Onlara kurbandır bu Can.
.
Akıl,fikir,iz’an,feraset ver bizlere YARABBBÎİİ….
Yanlış bildiklerim varsa beni affeyle YARABBÎİİ…

—Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-11.12.2006