Bir öğretmene sevgi şiiri.

KIRMIZI MİNİBÜS

Hep aynı saatte beklerdin durakta.
Elinde kocaman bir çanta.
Gözlerinde bazen özlem bulutu kederin.
Ne güzeldi küçücük tombul ellerin.
Beklerdin,beklerdim ve gelirdi.
Her sabah
Kırmızı bir minibüs alıp giderdi seni.

Altın sarısı saçların vardı,
Yanakların gül gamzeli.
Vücudun dolgun,biraz balık etli.
Her zaman gülümserdi sanki gözlerin.
Burnunun üzerinde belli belirsiz gözlüklerin.
Sanki acelen varmış gibi beklerdin,beklerdim.
Her sabah gelirdi.
Kırmızı bir minibüs alıp giderdi seni.

Adını bile bilmiyordum halbuki.
Çok istedim ama utandım soramadım.
İçimde büyüttüm sensiz sevgimi.
Konuştum utanmazca hayalinle.
Gelip geçtin her gün önümden.
Ha bugün,ha şimdi fark edecek diyerek avuttum kendimi.
Beklide hiç görmedin bile beni.
Her sabah kırmızı bir minibüs alıp giderdi seni.

Önünden geçerdim durağın az ötesine.
Beklerdim elma şekeri bekleyen bir çocuk gibi.
Bakıp ta bana gülümsemeni.
Oysaki sen hiç gülümsemedin bana.
Yüreğim daraldı sana baktıkça.
Ne olurdu görseydin,azıcık baksaydın.
Dünyalar benim olurdu,beni bir anlasaydın.
Beklerdin,beklerdim ah yine gelirdi.
Her sabah o hain kırmızı minibüs alıp giderdi seni.

Hani meyve bahçesinden gizlice,
Elma erik aşırır ya çocuklar.
Ah! Bende girebilsem kalbine çalabilsem gönlünü.
Ellerini alsam avuçlarımın içine.
Versem gözlerine gülerek bütün sevgimi.
Hep düşler gördüm sen durakta beklerken.
Ha bugün, ha yarın söyleyeceğim derken.
Her sabah binip gittin o kırmızı minibüse.
Baktım arkasından üzgün ve ümitsizce.


Şimdi sadece plakası var ezberimde.
Hiç bir şey yazmıyordu ki üzerinde.
Çok sonra öğrendim.
Öğrenci servisiymiş o hain kırmızı minibüs.
Sende onların öğretmeni.
İşte o zaman daha çok sevdim seni.
Ve hiç kızmadım,lanet etmedim kırmızı minibüse
O günden beri.
Sen o güzel kırmızı minibüse binip giderken.
İyi dersler öğretmenim dedim içimden.
Güle güle sevgili öğretmenim iyi dersler.
24.Mayıs.2009/Trabzon