KÜÇÜK BİR KADIN
Nüfusta 25 görüntüde 18 ruhum 40 yaşında küçük bir kadınım ben
Gökyüzü benim için mavi değildir, bulutlarda beyaz Rengi solmuştur bütün evrenin, güneş doğmaz benim ülkemde Masallar hep kötü sonla biter benim için, rüyalar hep kabusa dönüşür Sesim çıkmaz konuşamam bazen Ağlarım ama kimseye duyurmam sesimi ,yıldızları göremem ben, ay ışığı uğramaz semtime Gözlerim ışıldamaz gülerken benim Hayatın sorgusu suali hep banadır, resimlerim yoktur benim bulunmam hiçbiryerde Dört duvarım vardır benim korkularla endişelerle çevrili Çıkamam dışarı bırakmazlar Sıkarlar boğazımdan sökerler yüreğimi Uçurumdan bıraksam kendimi kimse atlama demez bana tutmazlar beni Rüzgar olsam esemem yağmur olsam yağamam Önceki yüzyıllardan kalmayım ben, adım yok sanım yok Yüzlerce şiir şarkı yazıldı adıma ama kimse görmedi beni. yoktum ben hiçlikteydim Bir başıma dolaştım dünyayı bulamadım o bahsedilen saklı hayaller ülkesini Belkide yoktu aslında, varlıkta yokluk çektirdiler bana Elimden tutmazlar benim arkamda duran yoktur Yalanlar dolanlar karanlıklarda yaşarım ben, doğrularımla Sevdiğim hep başkaydı sevenim hep başka Tutturamam ben ikisini bir arada Mutluluk nedir bilmem ben, huzuruda tatmadım hiç Gururumu okşamadılar benim yanındayız demediler Ruhum yoktur benim.Hani bileğimi kesseler kan akmaz benden Zaman mekan yoktur bende Kainatın en muhteşem olayıdır benim mutluluğum Ben küçücük bir kadınım, yaşarım sadece mısralarda |