Bir imkansızlık vaad ettin bana,
Bu yüzden bir an bile tereddüt etmedim
Karşında çırılçıplak insanlığımla kalmaya.
Çünkü hasta ruhum bir kez bile
Hayır diyemedi imkansızlıklara.

Tek bir geceyi paylaşma uğruna
Vazgeçtim zamandan,
Vazgeçtim önümdeki tüm imkanlardan.
Davetkar imkansızlığının yanında
Çok sönüktü çünkü tüm imkanlar.

"Biz" olamadık hiç.
İmkansızdın çünkü.
Bu yüzden daha çok sevdim seni.
Şimdi bu şiirin kahramanı olmana sebep de
İşte bu denli imkansızlığı "biz" olabilmenin...

Yüreğime senin için bir kabir inşa ediyorum.
Birlikte paylaşılan sigaralar, kadehler, yollar dolduruyor içini.
İçine çekildiğimiz imkansızlıkta
Mümkün edebildiğimiz ne kadar sohbet,
Ne kadar gözyaşı,
Ve ne kadar tutkulu sevişme varsa
Mezar taşına kazınacak.
Üzgünüm sevgili,
İmkansızlığın seni ölümden koruyamadı.