Zor günlerin şiiri
Zor günlerin şiiri
Zor günlerin şiiriyim ben Okumakla anlayamazsın Benliğinde sorgulamalısın beni Kıymetimi yanında öğrenmelisin Sıran geldiğinde değil Görünmezliğin aynasında sır değilim Yokluğumun farkına varamazsın Zor günlerin şiiriyim ben Tatmalısın dizelerimin ızdrabını Koklamalısın uğradığı yolcularını Hesap sormasını öğrenmelisin Katibinden değil kahpesinden satırlarımın hicabını Sen görmelisin bakmadan Beni özlemelisin Ben zor günlerin şiiriyim Açmadan solan kan güllerini Sitemlerden toplamalısın Gün ışığına hasret kalmalı Anlamalısın bedelini Bir ekmeğe etini satmanın Bir kancık pusuda Ne demek olduğunu bilmelisin Anlına kurşun değmenin Sol böğründen yemelisin Gaflet uykusunda dost hançerini Riyakar aşklara göğüs germelisin Sevdaların en yücesinde İnsan evladı ne emek öğrenmelisin İşte o zaman beni tanıyabilirsin Hiç karşılaştıkmı acaba Ben zor günlerin şairiyim Uğradımı hayalleriniz Bir umut sabahında yoluma Yoksa siz hep gözü kör Ruhu nasır Kulağı sağır kalbi taş Burnu göklerde gezenlerden miydiniz ferihaceylan |