Ey gönül
Ey gönül vay gönül eyvah gönül,
Bitti tükendi bendeki ömür. Akmaz pınardan su gürül, gürül, Yandı kül oldu nihayet kömür. Köz idim yanan yangın yerinde, Söndüm kül oldum, hayat selinde, Savruldum durdum rüzgâr önünde, Ah vahla geçti, bendeki ömür. Su oldum aktım, dertli pınardan, Neler geçti neler, kel başımdan, Bazen vaz geçtim, kendi canımdan, Ah vahla geçti, bendeki ömür. Tutundum dört elle hep hayata, Olmasın derken, çok yaptım hata, Kıvrandım durdum, yağmurda yaşta, Ah vahla geçti, bendeki ömür. Göründü yolun, nihayet sonu, Derdim var pek çok, anladım bunu, Yer bulup, bir gün /sermeden unu, Ah vahla geçti, bendeki ömür. Bazen akıllı bazen de deli, Geçti şu ömrüm hep deli, deli, Bir güzel sevip görmeden sevgi Ah vahla geçti bendeki ömür. A.Yüksel Şanlı er 08 Haziran 2012 Antalya |
Şiirinizi okumak güzeldi,Fevkalade güzel ve içten bir şiir yüreğiniz çağlamış kaleminiz yazmış.Tüm evrendeki güzel duyguları yüreğinize,tüm dünyadaki çiçekleri gönül sayfanıza bırakırken bu emeğinize teşekkür ederim,kaleminiz daim,gönlünüz huzur,bedeniniz sağlıklı olsun.
Saygı ve selamlarımla
Bilal YILMAZ