Bu sefer tarlada gördüm resmini
Başına foteri giymiş Celâli.
Aradım da bulamadım cismini
Baktım araziye uymuş Celali…..Adnan Karaman

Foterime bile şiirler yazmış
Sendeki ne güzel huymuş Adnan Bey.
Düşmanı çatlatmış, fesadı üzmüş
Nerde ne yaptımsa duymuş Adnan Bey……Celâli

Hani ya seninle atışacaktık
Meydanda bir güreş tutuşacaktık
Dostlar meclisine katışacaktık
Her halde bu sefer caymış Celali…..Adnan Karaman

Hiç caymak olur mu dost sohbetinden
Bırakıp kaçılmaz muhabbetinden
Yazdığın şiirin zerafetinden
İçtiğim bir yudum çaymış Adnan Bey……Celâli

Hırsımı içimde sakladım durdum
Pusuyu atıp da bekledim durdum
Kapıyı bacayı yokladım durdum
Aradan savuşup tüymüş Celali.…..Adnan Karaman

Ne tüymesi abi köye gitmiştim
Bizim patatesi çapa etmiştim
Çok yorgun düşmüştüm, hemen yatmıştım
Bunu da suç diye saymış Adnan Bey……..Celâli

Ben onun lütfunu inayet sandım
Sabır eylemeyi metanet sandım
Ben de kendisini vilayet sandım
Gel gör ki ufak bir köymüş Celali…..…..Adnan Karaman

Bak şimdi taş geldi garip başıma
Bir ufacık yara açtı kaşıma
Elinde silahla düştü peşime
Bu garip şaire kıymış Adnan Bey……Celâli

Karaman’ım der de kimseye çatma
Verdiğin sözlerin üstüne yatma
Aman gardaş ben ettiysem sen etme
Meğerse bir içim suymuş Celali.…..Adnan Karaman

Celâli’nin büyüğüsün ne deyim
Kuzu olup ardın sıra “me” deyim
Her şartına “tamam” deyim, “he” deyim
Meğer gözlerimi oymuş Adnan Bey…..Celâli

Adnan Karaman(Antep) – Celalettin Tokmak (Sivas)
7 Haziran 2012 (İnternet Üzerinden)