KORKUTUR BENİ
Hışırtılar arasında boğuluyorum
Dalgaların sessizkiği korkutur beni Gitsem elime alıp kaderimi Sokakların sessizliği avutur beni Duruyorum karşısında Haliç’in Peyda oldu bir kin bilmem ne için Tutuyorum kendimi haykırmak için Şehrin sessizliği susturur beni Bekliyorum çaresiz gümrük kapısında Yirmi birinci asrın çeyrek yarısında Kendimi arıyorum didik didik Kaybolmuş insanların arasında Doktorcan |