Gözlerine vurulduğum gün,
Ayrılıktan bahsediyordun.

Rengi mavi değildi belki,
Yanı başımda ki denizden daha maviydi.
Baktıkça değil gözlerini görmek,
Ruhunun en ücra köşesini görüyordum.

Biliyorum sözlerin seninde canını yakıyordu
Kapatıp gözlerini, dizime uzandın,
Ellerin, hele tenin bebekler gibi kokuyordu

Aşık olduğum okyanus gözlerin kapalıydı,
Ama içimi kaynatan ruhun hala görünüyordu.
Öyle masum, öyle huzurlu, öyle sıcacıktı.
Sana her bakışımda melekler ağlıyordu.

Sonra...
Sonra doğruldun,
Gözlerin, gözlerin bir derya.

O kocaman su deryası bile
kıskanıyordu gözlerini.
Ağlamaklı, yorgundun.
Kirpiklerin ıslanmıştı.
Yine menekşe gözlüm oldun,
Çiçekler,
Çiçekler de kıskanmıştı onları...




Evet seni seviyordum,
Ama o gün bir başka aşık olmuştum sana,
Ya da gözlerine...

Seni seviyorum
Ah bu İki kelime.

anlatmaya yetmiyor sana olan sevdamı,
Gözlerin bakmaya kıyamadığım…
Beni bir tek, sıcacık bakan gözlerin anladı...

Azrail’in radarına gireli uzun zaman oldu.
Yine de gözlerinden geçemedim.
Ne Azrail, ne de zalim radarı,
Ölüm bile yalan, bir tek geçemediğim
Gözlerin gerçek...


Seni seviyorum
Seni seviyorum
Seni seviyorum kadınım...

Y.ŞAHİN