BİR/SEN
Umuda sis çökmüş zor zamandayım
Hasretinle nasıl kalınır birsen Sen orda ben bur da hep güman’dayım Kim bilir kimlerle salınır birsen Ruhum gözlerimde mahzun kafes de Bin kahır var aldığım her nefes de Ha geldi gelecek kulağım ses de Ne mektup ne kapım çalınır birsen Üstümüzde kara bulut dolanır Baş yastığım gözyaşımla sulanır Bu zavallı senden aman dilenir Ciğer pare, pare bölünür birsen Gel bayrama dönsün çekilen çile Her ne yaşandıysa bildirmem ele Gül dalına baykuş konmuşsa bile Her derde bir çare bulunur birsen Ne etsem de yürek sızım dinmiyor Sessizce gidişin cana sinmiyor Aşk ataşım köze döndü sönmüyor Kim demiş bu sevda silinir birsen Arada hiç sebep yokken küstün ya Baharıma hazan olup estin ya Bir kuru selamı dahi kestin ya Bu acıyla deli olunur birsen muradi yar gonca gülün solunca Elbet üzülürsün bu can ölünce Göz yaşarıp öze eyvah dolunca O zaman çektiğim bilinir birsen |