PARANOYAMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir riya içinde süren yalan gülümsmelerin anısına...
Ben, yaktım resimlerini dün akşam, Senden kalanları ve seninle kalanları Terk ettim sensizliği kara ormanlarda Unuttum seni inan bana Hatırlamıyorum adını bile rüyalarımda Bakmıyorum gözlerine kâbuslarımda Seni düşündüğüm anlarda ise Şarkılar söylüyorum bağırarak Deliler gibi koşuyorum sokaklarda Yakalanmamak için hayaline Köşelerden bakıyorum gelmeyesin diye Dualar ediyorum mezarlıklarda Kapüşonumu örtüyorum bu yaz sıcağında Belki sana rastlarım diye, korkuyorum Ama biliyorum seni unuttuğumu Çünkü kapımdan girdiğimde Olmayacağını biliyorum Seviniyorum mutlu oluyorum Ağlıyorum inan, sevincimden. Gülüyorum sonra da sensizliğe… |