Kal desende artık burda kalamam,
Gönlüm de başladı hazan mevsimi.
Bir yere tükürür daha yalamam
Gönlüm de başladı hazan mevsimi.

Dinmez ki acılar gün,be gün artar,
Dert benim başımda hep katar,katar,
Zalim felek sanki hep bana çatar,
Gönlüm de başladı hazan mevsimi..

Nazlı yâr daima büktü boynumu,!
Her seher’de boş’bulurum koynumu
Bir kurt düştü hep kemirir beynimi,
Gönlüm de başladı hazan mevsimi.

Hüzün mevsimin’de bahara çattım
Diyordun ya bana daim muhtaç’sın 
Söyle kalbim nasıl kapısın açsın ?
Gönlüm de başladı hazan mevsimi..

Anılarım kaldı atamadığım,
Eski bir resmin var satamadığım
Son öpüşün hazın tadamadığım
Gönlüm de başladı hazan mevsimi..

Der DURAK’ım gönül yarle açılır
Sevgisiyle miski amber saçılır
Durulmaz bura’da gayri kaçılır
Gönlüm de başladı hazan mevsimi

Durak YİĞİT.
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Mevsimler sıradan geldi’de geçti
Hepsi’de sinem’de yaramı deşti
En sevdiğim bile kuyumu eşti
Gönlümde başladı hazan mevsimi..DURAK YİĞİT

Dört mevsim sıradan gelir geçer
Hazan gider kış gelir kış geçer bahar gelir
Ancak zordur hayatın hazanı
Ne baharı geri gelir ne de yazı...MEHMET TURGUT kardeşime kalbi sevgi saygılarımla