Sessizce Ölmek
Dogarken mi başladi benim son yolculugum
Ondan mi öyle geçti o garip çocuklugum Masallarla düşlerle beni hep aldattilar Yaşadigim; en büyük yalandi biliyorum Boşlugu kucaklardim uzatsam ellerimi Düşsem diye beklerdi pusuda bir uçurum Kol gezerdi çevremde acilar ölüm gibi Ben ondan böyle kaldim, ondan karardi ruhum Yagmur mu yagmazdi ne, tarlalar mi çorakti Neden hiç yeşermedi serptigim onca tohum Şimdi ölen bir şey var içimde azar azar Ha söndü ha sönecek yillar önce yanan mum Susmayin biliyorum, ben bir yalan dünyada Gürültülü yaşadim, sessizce ölüyorum |