İnandık Geleceğine, Yaşadıksa
Sen yoktun bir zaman var olan kötülerdi
Azgın otlardı naçar toprağımda büyüyen Tutup ellerimden beni karanlıklara sürükleyen En kirli güzelliklerinde yaşayan ölülerdi Ben doluydum, çaresizdim, ağlardim onlar gülerdi Sen yoktun, bir zaman var olan kötülerdi Yaşamak pis bir dumandı evlerde, odalarda Atılmış bir sigaraydı yorgun ciğerlerimiz Ne aydınlık sabahlarımız ne de akşam üzerlerimiz Nice zamanlar geçerdi o köhne masalarda Kimbilir hangi umutlardı unuttuğumuz kenarda Yaşamak pis bir dumandı evlerde, odalarda Öyle yalnızdık anlatılmaz, huzursuz, tesellisiz Durmadan aldatırdı bizi ilk aldanmışlığımız O büyük gürültüde eriyip giderdi çığlığımız Günler geçerdi böylece umutsuz sevgisiz Güneşler doğardı ve batardı belli belirsiz Öyle yalnızdık anlatılmaz, huzursuz, tesellisiz |