Gidişin
Gidişin ölümüydü umutlarımın
Güllerin yüreğimde can verişiydi Ufkumda her akşam hüzünlü ve dalgın Seninle batan ömrümün güneşiydi Ardında bir İstanbul bıraktın öksüz İçimde yokluğun ateşini yaktın Karanlıklar ortasında güpegündüz Yıkılmış dağılmış bir adam bıraktın Gün, gün yaklaşan bir şey var; ölüm mü ne? Değilse içimde bu ürperti neden! Dolaşan kim benimle deli divane Güzel olan herşeydi seninle giden Şimdi bütün hayallerim yoksul kaldı Gittin, BANA BU REZİL İSTANBUL KALDI |