UTANÇ
Soğuk bir tül örtüyorlar yüzümüze,
Sanki ölmek için beyaz bir uykusuzluk; Belki utanmasak bizi bırakacaklar, Terliyoruz, tırnaklarımdan damlıyor kan Onun üstüne, Soğuk bir tül örtüyorlar üstümüze. Hangi odaya saklansak şimdi onlar, Hangi sokaklara çıksak ölüm; Girildikçe biten sevişmemiz onlar yüzünden, Ne zaman boynuna uzansam ölüm kokuyor Yalnızlıktan, o yalnızlık, Kelimesi artık şiirde unutulan. |