geleceğim
herşey anlamamakla başladı
nasıl bir çaresizlikti bu bu nasıl bir ümitsizlik kırgın değilim dargın değilim umutsuz hiç değilim zamanın çapulcularından ağzımda mızıkam çaldım geceleri bırakmadım ellere ve biliyorum sende aynısını yapardın o zaman yine bildiğim yollardan yine geleceğim ben umutsuz bir kış sabahında kucağımda acılar gelip sereceğim bir cenaze kadar sessiz, sebepsiz üzerinde geleceğim omuzların tilkinin dönüpte dolaştığı güvenin ışıklara çarpıldığı akrebin yelkovana dolandığı gibi hayatta olduğum müddetçe ümidini hiç kaybetme... ve sonrasında da... 05.06.2012 |