sensizligin nasıl her gün taş olupta
yüregime nasıl acıyla çöktügünü
gün biterken her gecenin ardından
yoklugunun beni nasıl öldürdügünü

kim bilir unutursun belkide beni
bulursun kendine yeni bir sevgili
avuturken gönlünü kahkahalar atarsın
bilmezmisin benim yangınlara düştügümü

duyarsın ellerden çaresiz bitkin halimi
güler geçersin belkide ismim yabancı gelir
simamı unutursun hiç yanmazmı ki için
büyük sevdamıza iki günlük aşk dersin söyle niçin

bilirsin ayrılık senin zalim senin suçun
o sendin yüregimi yandıran beni kandıran
o sensin sözünde durmayan o sensin
insanlıktan hiç nasibini almayan

dilerim birgün bul belanı çek ozaman cezanı
senide hiç arayanın olmasın sarmasın kimse yaranı
yangın neki volkanlarda yansın için bul belanı
bu acıları çekmeme neden oldugun hergün için