NASILSIN ANNE
Emzirip de kollarında büyüttün
Hergün ninni söyleyipte uyuttun Deme ki ’oğlum sen beni unuttun’ İstemem o yüzün asılsın anne Sen açken aş dolmaz hiç küreğime İçtiklerim olur hep üre’ğime Hâlâ çok sevdiğin bu yüreğime Masum sıcaklığın basılsın anne Elbette ki geleceğim yanına Sarılıp can katacağım canına Değecek o kavuşmanın anına Görmeyeli söyle nasılsın anne |
Nedenler ile doludur hayat,keşkeler arkadaşlık eder. Gün gelir önemsiz olmuştur sevgiler.Özenle dizilmiş boncuklar dağılmıştır.Ama dağılan boncukları tek tek toplayıp yeniden dizen biri vardır. işte o kişiler analardır oğlum.