ALEV ALEVŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Arifse kişi Züleyhâ’yı kör kuyuya düşmeden bulur.
Kadınlar düş toplar öykü kurgular. Bazen de böyle masal tadında şiir yazar. Okuduğu kitaptan, dinlediği şarkıdan, açılan bir gülün tomurcuğundan esinlenir kadın. Kurgudur bu yazılanlar. Yazılanlar her zaman yaşanmışlıklar değildir. Unutanlara anımsatayım istedim.
/ Deryalarda yol alıp, denize karışmak varken..Bir bardak suda fırtınalar koparıp boğulmayı seçenlere/
Baştan yanlış yazılmış Yaman sevdanın hikâyesi Gazal yüreğim yangın sonrası ağır hasarlı -Kırdın gönül kapımı- Onarılması zordur bilesin hüzün gözlü ’İzin verir misin deniz gözlerinde bir ben öleyim’ Dediğin gün Yangın başlamadan Ayazın vurup kıblemi yıkmadan Kaf dağının ardına saklanmalıymışım -Say ki bu sitem geç kalmış bir isyan- Durdurmalıydım kalmak için inat eden aşkı Git kendini çok sevdirmeden be adam Diye haykırsam da ’dur’ diyen İç sesimi dinlemeliydim Dar geldi bak ikimize de bu şehir Yârdan gelen yangın kabulüm Ecelim bile olsan Emanetin başım gözüm üstüne canânım diyordun ya hani Yürek yanığınken adım Aklın firârda mıydı Sol yanım süngülü Ölümü bekler gibi bekliyorum sevgili deme Yüreğime vicdanının ağırlığını yükleme -Kanatma beni sakın- Mecburiyetimi bitirirsem Hükümsüz kalır bıçak yarası yalnızlıkların Çözemedim günâhlarını yükün çok ağır Silmek istiyorsan -Gönül aynanda kalan gözlerimi- Ellerini sür hemen kaybolurum Resimlerimle restleşme Yaktıktan sonra iyi söndür közlerimi Küllerde kalan son kıvılcım bile Yakmaya yeter alev alev seni Büyük sevdalar büyük ölür Ey sevgili Birimiz yıkılmadan Dinmez bu tufan DENİZ_DERYA35 |
Ecelim bile olsan
Emanetin başım gözüm üstüne canânım diyordun ya hani
Yürek yanığınken adım
Aklın firârda mıydı
yangın gülüşlerinde bir tutam hüzündüm,
esrarlı bakışlarını bilmem kaç gece düşündüm,
hicran mıydı esen vakitsiz soluklarda,
yoksa gidişin miydi aşkı yıldıran sineme,
dert etme sevgil,denizin kaderidir ıslak gülüşler...
nazik eserinize tebriklerimi gönderiyorum.
ilham çiçekleriniz solmasın değerli kalem.
AYKAÇ