Henüz boğaz kavgası yaptığımız şu yaşamda.
Ülkemize ve hatta dünyaya mal olacak, bir buluş.
Veya karanlık ekonomi dünyasında bir ışık.
Yada bir çıkışmı tesbit ettik.
HAYIR ...!
Bunlar bize çooook uzak.
Tırmanırken birimiz.
Yaşamın sarp ve karanlık uçurumunu.
Tam bulacak’ken bir ışık.
Çekti diğerlerimiz ayaklarından.
Hooooop.............!
Gardaş nereye...?
Varmı öyle bırakıpta gitmek.
Biz burada onlarız, yüzleriz, binleriz.
Eğer çıkılacaksa ya hep beraber çıkarız.
Yada hiçbirimiz.
BİZLER EŞİTİZ...!
BİRİMİZ HEPİMİZ, HEPİMİZ BİRİMİZ.
Olgusunu anlamışız.
Ama onuda yanlış kavramışız.
Bu ülke bizim.
Bu yaşam hepimizin.
Yaşasın cumhuriyet.
yaşasın demokrasi.
Yaşasın karanlık özgürlüğümüz.
BİZLER EŞİTİZ!
Kimse kimseden üstün değil.
O yüzden bizi bizden biri yönetemez.
Bizi bir başakası yönetsin.
Vijdana gelsin.
Yaşantımızın kör ve karanlık kuyusuna bir ip atsın.
Bizi bu kör ve karanlık kuyudan çıkarsın.
ÇOK HOŞTAA!!!!
BU İPİ ATAN UŞAK ARIYOR GARDAŞ UŞAK........!
Seni elli kez aktarıp elli kez karıyor.
Hem fikrini, hem seni kobay gibi kullanmak için.
Düşünceye bile yasak konmuş.
Etrafı sınırlanmış bir kafese koyuyor.
İşine yararsan karnını iyi doyuruyor.
Eğer yaramazsan.
Seni yerden yere vuruyor.
Gençliğini çalıyor.
Yaşamını alıyor.
SORUYORUM GERİYE NE KALIYOR....???
NE İÇİN YAŞIYORUZ???
ÖLMEK İÇİN’Mİ...?
ÖLDÜRMEK İÇİNMİ...?
YOKSA AĞLANACAK HALİMİZE..!!!
GÜLDÜRMEK İÇİNMİ...?
sONUMUZ HAYIRA.
BİZİ ALLAH KAYIRA.