SENİNLE
Senin yüzün nedense hep yeni açılmış
Yanmış bir dağ ağzı gibi uzanır göğe Bacaklarınla, ince ayak bileklerine sarılı Korkularınla Soluğundan kan uçar, açsan ağzını Ansızın bir şimşek iner geceye Yemyeşil dala keskin bir bıçak Yeni bir soy çatlar umutlarından Bozkırda gün sürgünü Kırmızı kaya hamuru sanki Kendi çemberini sürer devinir Gözlerini bir açsan, yalnızca gözlerini Ardından atlar boşanır Vuruşmak için toynakları çivili Ellerini bir açsan Çok seyrek aşınmış ellerini Koparır güneşi yerinden Nasıl yanmaktaysa öyle Koskoca bir kızak gibi çeker dünyayı Düşteyim, kaygılanır yüreğim Bir intihar gibi gerer gövdemi |