SENİN ARKANDAN
bu koltuk daha öncede burdaydı
köşede bücür ağaç sen gidince ardından kırdı kökleriyle saksıyı koltuk bir genişledi hiç sorma odalar almadı neydi bizi ürküten yanyana gelince gözlerim baktığı yerde kıvılcımlı bakır deli avunmak için bir yer gerek bize bir isim sevgiyle tamamlayan kendi kendini uysal bir rüzgar hiç köpürtmeyen aramızdaki denizi |