KIRGIN
Bütün gün asılı durdu o güneş
Çekinceye dek anılardan zamanı Bakır bir tepsi gibi yansıdı içimizde Gider yine geri döner yollarım Sularıma yavaşca, yavaşca sularıma Şimdi değil bir önceden belki de Bir düş sıçramasıydı bu kuşkularım Sürgün bekleyişi üstümüzde gerilen Yorgun uykusunda en yeşil Asılı kalmışız tutkuya Orman içimizde, gövdemiz yaprak kesilmiş Biraz ötemizde umut İklimler değişir de Biz neden geçemeyiz Bir günden ötekine |