BİR GÜVERCİN UÇTU
Nasıl görmezsin, bir güvercin uçtu
Bir tek dalına kanadı değmeden ağacımızın Düşlerin içinde belli belirsiz Senin yaban yüreğini aldı götürdü Usulca yastığına gecemizin. Yalnız esintisi bereketli yaşamın Yaprak kımıldamayan sıcak yaz günlerde Ruhunu taşıyacak kadar güçlenmen için Yeşil zebercet taşlarıyla Tozlu yapıtlara kapanan ürkek bedenin Aldatıcı ışık oyunlarına sığındı. Bu son öpüşlerin yalnızlığında Gölgelerden hafif, gün batımına yakın anılar Kanat çırpınışıyla silkelendi Nasıl görmezsin, bir güvercin uçtu |