BEYAN-I AŞK
Âşıkım, başımda savrulup esen
Cünûn ikliminin bir hevâsıdır Kalbimden yarattım sevdalımı ben O, aşk cennetinin ilk Havvâ’sıdır. Önünde nebiler günahkâr olur Bedbahtlar aşkıyla bahtiyar olur Ayak bastığı yer çemenzâr olur Bu, ona hilkatin iltimasıdır. İns ü cin tapmada cemaline hep Bir şair taparsa ne olur acep Bendeki bu garip hallere sebep Elinin elimle bir temasıdır. Bir seher vaktiydi daldım hayale Rast geldim hüzn ile giden leyâle En sonra bildim ki beni bu hale Düşüren o şûhun tek iymâsıdır Konmadı zülfüne gönül bilerek Hayrandır; uçmayı unutsa gerek Düşmedim bu hale ben şimdiye dek Bu, başımın ilk ve son hummâsıdır. Şaik dehr içinde çok âlem gördü. Sevdiğinden az-çok bir sitem gördü Derse ki; hep hicran, hep elem gördü Divane gönlünün iftirasıdır. |