ADAM... ( 2 )Adam sevdi... Acındırmaya çalışmadan kendine Geçmişini anlatarak dürüstçe Her şeyi ama her şeyini içtenlikle seni seviyorum dedi... İstediği ne yanıttı şimdilik ne de -bende seni- demesi idi... Biliyordu... Zor soruların yanıtları zamanla verilirdi İlerleyen yaşı iş yaşamı aile yaşamı inkar etmeden bütün bunları Adam sevmeyi seçti... Utanç duygusuna kaptırmadan kendini Çevresinin kendisine ayıplayarak bakan bakışlarına aldırmaksızın Haklısınız haksızsınız demeden hiç kimseye Başı eğilmeden önüne dik dimdik Ben seviyorum dedi.... Yalındı sevgisi... Bir kaya sertliğinde katı ve güçlü Bir göl gibi durgun Bir köylü saflığında kaba ve temiz Yeni doğan bir bebeğin ilk ağlaması kadar içtendi Adam sevdi.. Bıraktıkların dediler onlarda benim dedi Ayıp dediler pişman değilim dedi Oysa -bende seni seviyorum- sözü söylenmemişti Tek taraflı idi sevgi seviyordu sevdiğinin O’nu sevdiği belli değildi Arkadaş dost kavramları set olmuştu sevgisinin önüne; Adam sevmeye devam etti.... Olur ihtimalleri bir torbasında olmazlarını yüklenerek sırtına Bir an olmazların yükü altında ezildi Sonrasında inanılmaz bir direnme ile ayağa kalktı kaldırarak başını gökyüzüne haykırdı Topunuz gelseniz üstüme yine de gücünüz yetmez Ben seviyorum ve seveceğim Yer yarılsa da alsa beni içine vazgeçmeyeceğim dedi... Dönüşler tükenmişti artık Pişman değildi Adam sevmeyi seçti.... |
güzeldi