GÖK YAĞDI AVUÇLARIMA
Gök yağdı avuçlarıma,
Kırılmış yüzüm, oluk oluk çizgiler. Griye kırık hayatımın yelkeni, Ömür bitmiş, dikilmiş başımıza selviler. Rüzgar eğme başımı, Yıllardan daha yorgunum ben. Bırakma üstümde yalnızlık tacını, İçimde devlerden değirmenler. Ellerim titrek depremler Sarsmayın gururumu, Umudum yok, Yolum yok, Bitmiş yaşadığım serüvenler. Gök yağdı avuçlarıma, Bükülmüş zehirsiz solmayan kalbim. Bir ilaç rab yaralarıma, Lakin silinmez bu acı halim. |