...
Bundan böyle baktığımda gömütsü ince boşluğa bile-
mem martılar neye göre toplanırlar bilemem dizle- rim neden çözülür böylesine güçsüzleşir dolaşımı ka- nımın uyuşurum bunca değişken mavinin görümün- de uçarım ve karşı kıyı tehdit okunu kırdıkça suna- ğım orasıdır pek sık çiçeklerle ve cesetlerle giderim iyice daha sunmaya... Ödünç aldım kokunu kendi tenimde, sen kokuyor yüzeyi bedenimin her gözeneği. Açar açmaz arkı daldı bir bir kelebek içeri, Döndün sandım beyazı görünce, Birleştirerek tenimden yayılan koku ile uçanın sonsuzluk imgesini. Tutuyorum sevi çanını ellerimde, Vurgusu ben’e dönük, yankısı çocukluğa. Kendi ışıltısı deviniyor kendinde katlanarak doyumu töze doğru yayılıyor başkayla aramızdaki kimsesizliğe. Şimdi hayır derken sevişiyorum seviyle ben. |