KARANLIK DÜNYAM
Akıtılan tek bir damla gözyaşımızın
Geri gelmeyecek olduğu gibi Hayatımızdan çekip gidenlerinde Geri gelmeyeciğini biliyoruz Fakat öylesine karmaşık duygular içinde Kaybettiğimiz aşklarımızı yaşıyoruz ki Bazen içimiz içimize sığmaz oluyor Ölümle yaşam arasında gidip geliyoruz Kime derdimizi anlatmaya kalksak İlk önce sırtımızdan vuranlarımız Can dostlarımız sevdiklerimiz oluyor Güvendiğimiz bütün dağlara kar yağıyor Ve git gide yetim kalıyor hayallerimiz Neyi yaşarsak yaşayalım hayatımızda Hangi acıyı tadarsa tatsın kalplerimiz Yaşanılan bütün acılarımıza rağmen Dimdik ayakta kalmayı başarabiliyoruz Ve zamanla acı çektikçe olgunlaşıp Bütün Dünyaya meydan okurcasına Güçleniveriyor bütün duygularımız Adeta çocuk oyuncağına dönüşüyor Çekilen zamanlı zamansız sancılarımız Günler aylara aylar yıllara bağlandıkça Seneler geçtikçe acılarımız dinsede Yaşanılan her bir anının izleri kalıyor Boşuna uğraşıpta unutmaya çalışmayın İnanın kendinizi kandırırsınız sadece Ben defalarca denedim unutabilmeyi Unutmak istesekte yaşanılan herşeyi Aklımıza kazınmış bir kere ne yapsak boş Ruhumuza kadar işlenmiş bir kere aşk Nereye fırlatıp atsak yaşanmışlıklarımızı Duvara defalarca çarpıp geri geliyor Ve zamanla herşeyden kaçarcasına Bütün düşlerinizi çocuksu sevinçlerinizi Yanınıza alıp ağır ağır küreklere asılıp Sığınabilecek son bir liman arıyorsunuz Nereye kaçarsanız kaçın ömrünüz boyunca Kendi kaderimizden kaçış olmadığını Ölmeden mezara koyulduğumda anladım... Ufuk GÜNEY |
gönülden kutluyor saygılar sunuyorum..