GÖRÜRSÜN
Kuru hayaller peşinde, düşe kalka giderken.
Aha bu gün, aha yarın, dönerim der durursun. İyi, kötü ayırmadan, boş ameller ederken. Yolun sonu görününce, dizlerine vurursun. Git gide işin çoğalır, çoluk, çocuk, mal, melal. Bir elin yağ bir elin bal, birin koy birini al. Kazandığın dünya için, ahrete de azık sal. Yokuşlarda per perişan, aç susuz çok yürürsün. Hani nerde çok yiğitler, ilvan, ilvan gezenler. Bir vuruşta yumruğuyla, demirleri ezenler. Nâra atıp kükreyenler, esip, yağıp, tozanlar. Onların gittiği yere, bir gün sende varırsın. KADÂNİ sözüm sana ya, alan alsın payını. Vakit varken gecikmeden, düzle huyun suyunu. Bu fanide ölüm var ki, koymaz sopun, soyunu. Alnın yara değdiğinde, göreceğin görürsün. Ozan Hacı KADÂNİ |