Ceviz ağacı
Bir ceviz ağacı vardı.
Komşuyla sınır olsun diye dikilmiş, Tam ortasına bahçelerimizin. Yıllar yılı büyümüş. Büyüdükçe dal budak salmış çevresine. Bir dalı komşudan,bir dalı bizden yana, Diger bir dalı dimdik uzamış göklere. Kim bilir ne sevdalar görmüş, Ne aşklara şahid olmuş kimbilir. Hangi aclara kol kanat germiş, Neleri duymamazlıktan gelmiştir. Güzün cevizlerini toplardık, Yağmurda sığınak olur, Geniş yapraklarıyla korurdu bizi. Sıcak yaz günlerinde Yemeklerden sonra çay içerdik, Ninemin teneke semaverinden o koskoca gölgesinde. Saysam daha neler yaptığımızı, Sayfalara sığmaz. Hep sakladı yıllar yılı Sevinçlerimizi.sırlarımızı, Aşklarımızı ve sevdalarımızı. Geçen yaz memlekete gittiğimde, Şöyle bir uğradım yanına. İniltili bir sesle şöyle der gibiydi. Vefasızlar,bırakıp gittiniz, Sakladım bunca sene sırlarınızı. Paylaşacak kimse kalmadı, Yok artık şahitlik edeceğim sevdalar. Yok eski dostlar. Ya şimdi alır gidersin hatıralarınızı Yada hepinizi buraya istiyorum. Çekemiyorum bunca vefasızlığı tek başıma Ya hepiniz gelin, Yada hiç gelmeyin bir daha. Tazelemeyin ACILARIMI. |
Sakladım bunca sene sırlarınızı.
Paylaşacak kimse kalmadı,
tebrik ederim...