Bu aşkın izini hangi deli rüzgâr silip süpürdü
Hangi iklimin susuz yazında kuruyup gitti akıtılan gözyaşları
Hangi bahçenin gülüydü kokusu çocukluğuna kazınan
En çok hangi mevsimde kanardı yürek kesikleri
Hangi çağda yaşadı Leyla ile Mecnun
Pamuk prenses ne kadar güzeldi
Hepsi unutuldu
Çünkü aşk bir masaldı ve
Büyüdü o devrin çocukları

Aşk bir masaldı
O masaldaki aşk sarhoşu
Kal desen yanındaydı
Oysa susuzdu
Ve sustu
Gri bir kentin hüznünü alnına vurup
Hasret içmeye gitti gurbet yüreklere…
Bir yanı sen,
Bir yanı aşka dönük
Bir yanı hüzün

Masal çağı geçti 90’lı yılların çocuklarının
Bir yarısını o eski masalda
Bir yarısını da sen de bırakıp gitti
Kurumuş bir gül yaprağı gibi gitti
Boynu bükük karanfil gibi bırakıp içindeki seni
Yüreğini yüreğinin nehirlerinde yaşatmak için…
Sen sevda çiçeği;
İçimde boran gibi bir şiirdin
Proleterya marşları gibi coşkuluydun
Savaşmalıydık
Kurtarmalıydık
Suskunluğun esaretine düşmüş tutsak sevdayı…

Ama olmadı
Gidilecek çok yol vardı
Çekilecek çok acı
Mutluluk bir masaldı
90’lı yıllarda kaldı