Hasret..!
Hasret..!
Hasret girdi şu sineye saplandı Gelemedim yolda koydu saç beni Çığ düşürdü elim kolum bağlandı Darda koydu terkeyledi güç beni. Fâni dünya biliyorum ölüm var İyi olmaz içerdeymiş yarem var Diyorlar ki yâr bilirmiş çaren var Kerem gibi çölde koyar suç beni. Pâre pâre yürek tütmez ateşle Poyraz gibi aman vermez zor işte Lokman gelse çare gelmez ilaçda Ecel gelip alamadan seç beni. Kul Göden’im yâri anar dururum Haber alsam uzak demem bulurum Günden güne içerimden eririm Gözyaşlarım bırakmadı, hiç beni. Mehmet Göden,Mayıs 2012. |