VAY DELİ GÖNÜL...!
Her yüze güleni dost olur sandın
Yetmez mi çektiğin vay deli gönül ? Emmi dayı diye adam seçmedin Hep ağrıdı başın vay deli gönül Eyledin kendine bu dünya’yı dar Şeyda bülbül gibi ettin ahı’zar Oldun mu bir kere söyle bahtiyar ? Varmı senden başka zay deli gönül ? Ah ile vah ile ömrü bitirdik Yâr yolunda biz bu aklı yitirdik Var’olan sevda’ya neyi yetirdik ? Bu aşk ne getirdi say deli gönül ? Senelerdir kendi kendini yordun Yıllarca boş yere hayaller kurdun Kes bu boş sevdadan gayri umudun Onca hayallerin fay deli gönül Kalem aşk elinden yazar ha yazar Ömür tükeniyor bak azar azar Bir vefasız sevdin kabrini kazar Yeter bu çektiğin hay deli gönül Hiç göz açamadın kar’dan baran’dan Kaderini böyle yazmış yaradan Çıkar boş hayali artık kafadan Yetmez mi yandığın duy deli gönül Sayılıdır günler bilki cihan’da Ayrılık bir yanda firak bir yan’da Soyarlar senide kalın üryan’da Kılarlar namazın bil deli gönül Sevda ile yanan sen değilsin ki DURAK’ım dünyaya gelmedi deki Bir YÂR var ki ben’de benden içeri Topraklar başına doy deli gönül Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ DEVRİK CÜMLELER..!! BAHTİYAR...mutlu BARAN......Yağmur FİRAK......Ayrı düşmek,özlem,hasret ÜRYAN......çırılçıplak |
Yetmez mi çektiğin vay deli gönül ?
Emmi dayı diye adam seçmedin
Hep ağrıdı başın vay deli gönül
Şair arkadaşımdan ,
Ölçülü,kafiyeli ve anlamlı güzel bir şiir daha okudum.
Kutlarım yazan kalemi ve yüreği.
Sağlıcakla kalınız...