ALEVLERDEKİ DENİZ
Titrek damlalar birbirine sarılır,
Ölüm toprak kokusuna karışır, Sevgilinin mendili gözyaşı siler, Deniz yanarsa nehirler isyancıdır. Kaçak sevdalı bir gelin dağlara gelir, Yangınlarda yol kaybolur, Dilinden acıklı bir türkü düşer, Tutuşan yuvada üç kişi. Kara duman sevdiğini saklar, Önce bedeni sonra düşünceleri, Ve sevdası yere düşer, Taşlı toprak toza karışır. Düşünce suçluları yargılanır, Haklısı haksızı karışır, Kiminde ise kan akar, Düşünebilmek özgürlüktür. YUNUS YOLOĞLU |
Utangaç yüzler sararacak.
Saygılar ...