Hak Teâlâ, cihanı yoğurdu; Özenerek, aslını esastan doğurttu Kurt kuş yok idi, Hakk’ı bilmezken Yokluğu, varlığa çevirdi durdu Baştan tırnağa dek, öz de saklı Hakkı vardır Bizi yoktan, halk edenin Haktan öte ne var ki, kalma umutsuzluk içinde “O” her şeyi, yaratışta kurdu Evrende var sayıldı, tüm varlıklar Varlığının değişik suretidir, canlara akan nefesi Kendi öz başına buyruk, bir varlık hiç yoktur Kör gözlerin feri, yere aksa bile İçimizde ki kişilik, benliğin dalına sarılı Beli
Bin birçokluğun içindeyiz, sanki Ayrılı verdi sanın da, kalınca varlıklar Zannetmenin sebebi, veçhilesi ise Özüyle bize sunulan, duyular Duyuların tabiatından çıkan eksikliktir Yetersiz algılama Sizi aldatışta, kandırır Ve birçokluk içinde, yaşadığımızı var sandırır Gurur ve kibrin şemsiyesinde Arattırır durur parçalayarak, zihnimiz de durmadan
Ayrı bir parçaymış gibi, algılanır nesneler Ve de her şeyin, kaynağıdır “O” Mananın yoğunluğuyla, akar “O” Bu "Efal Âlem" denilen, çokluk görüntüsünde Hayaller kurulur Şu Şahadet Âleminde Ayrı ayrı var oluşun, var sanıldığı kör düğümler Allahın ismi azamın da, mücehhezdir Âlemdeki çokluğun, yok oluşu Tekliğin, azametinin yansımasıdır “O” Vahdet-i vücudun içine Çıkışa dönerler “O”nun azametiyle
Sen, ben, o, bir bütünüz; tıpkı, yarım elmalar gibi Bir tek çekirdekten, türercesine Bulamazsak yarımlarımızı Başkasının yarımlarına dolanır bedenler Düşü verirken, zinaya Harama ruhsuzca, dalar gibi Sende, sen ol ki
Dönülecek, bir gün nasıl olsa Tekliğe Koluna takışta, benimdir diye Gitmeyesin sakın Sarışta; başkasına ait, helalle...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şu Şahadet Âleminde şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Şu Şahadet Âleminde şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Dönülecek, bir gün nasıl olsa Tekliğe Koluna takışta, benimdir diye Gitmeyesin sakın Sarışta; başkasına ait, helalle...
yorum yazmakta en çok zorlandığım hocamsınız(( hani siz yazınca zaten denileceklerin hepsi bitmiş oluyor...kelimeler tükendiği noktadayım denir ya işte öyle birşey....
Sen, ben, o, bir bütünüz; tıpkı, yarım elmalar gibi Bir tek çekirdekten, türercesine Bulamazsak yarımlarımızı Başkasının yarımlarına dolanır bedenler Düşü verirken, zinaya Harama ruhsuzca, dalar gibi Sende, sen ol ki
Dönülecek, bir gün nasıl olsa Tekliğe Koluna takışta, benimdir diye Gitmeyesin sakın Sarışta; başkasına ait, helalle...
EVET DEĞERLİ ŞAİRİ KADRİ BEY, KESİNLİKLE HEP BERABER BİR OLMAK ZORUNDAYIZ. EN ÖNEMLİSİ DE UMUTSUZLUKLARI YENMEK ZORUNDAYIZ. EĞLEMSİZ, YARARSIZ BOŞ UMUTLAR PEŞİNDE OLMAMALIYIZ. UMUTLARIMIZ CESARETLERİMİZİN ÖNCÜSÜ VE ANLAMLI OLMALI. YAPMAMIZ GEREKEN HER ÖDEVİ ANLAMLI VE CANLI DİNAMİKLERLE YAPTIĞIMIZIN BİLİNCİNDE OLMALIYIZ. BÜTÜN BU ÇABALARIMIZA RAĞMEN BAŞARISIZ OLMUŞSAK, NEDENLERİNİ ARAŞTIRIP BULMAMIZ LAZIM. ÇALIŞIP ÇABALARTKEN, YARADANIMIZLA HEP BİRLİKTE OLDUĞUMUZU HİSSETMEMİZ LAZIM. TÜM DİNAMİZMİMİZE RAĞMEN ÇARESİZ KALMIŞSAK TEKRAR, TEKRAR, HİKMET SAHİBİNE SIĞINMAMALIYIZ. KULUNU ÖZENLE YARATAN SONSUZ GÜÇ HİKMET SAHİBİMİZ KULUNUN ÇARESİZLİĞİNİ GİDERECEK MÜDAHALEYİ KESİNLİKLE YAPACAKTIR. AMA ÖNCELİKLE İNSAN, ÇARESİZLİKLERLE BAŞA ÇIKMASINI DA, İNANCINDAN ALDIĞI İMKAN VE GÜÇLE, AKLİ YETENEKLERLERİNİ KULLANARAK ÖĞRENMEK ZORUNDADIR. YETERKİ BUNU YAPMAĞA YÖNELSİN İNSAN; GERÇEK SAHİBİ YARADANININ YARDIMINI MUTLAKA GÖRÜP HİSSEDECEKTİR.
YİNE ÇOK KAPSAMLI VE DUYARLIĞI YÜKSEK MESAJLARLA ÇOK ETKİLEYİCİ VE YOL GÖSTERİCİYDİ ÇALIŞMANIZ DEĞERLİ ŞAİRİM. İNSAN - İNSANDAN, BİRBİRLERİYLE DAYANIŞMALARDAN GÜÇ VE KUVVET ALARAK BAŞARILI OLUR. BİREY ÇAPINDA ELDE EDİLEN BAŞARININ TOPLUM ÇAPINDA OLUŞUP BÜTÜNLEŞMESİNİ GÖRMEK İSTER YÜCE YARATANIMIZ DA. İNSANININDAN BUNU BEKLER YARATICISI, ANCAK O ZAMAN ESİRGEMEZ GANİ YARDIMLARINI.
ESENLİK VE MUTLULUK DİLEKLERİMLE SELAMNLAYIP KUTLUYORUM DEĞERLİ DOST ŞAİRİM KADRİ BEY SİZİ. KEMAL POLAT
Hak Teâlâ, cihanı yoğurdu; Özenerek, aslını esastan doğurttu Kurt kuş yok idi, Hakk’ı bilmezken Yokluğu, varlığa çevirdi durdu Baştan tırnağa dek, öz de saklı Hakkı vardır Bizi yoktan, halk edenin Haktan öte ne var ki, kalma umutsuzluk içinde “O” her şeyi, yaratışta kurdu Evrende var sayıldı, tüm varlıklar Varlığının değişik suretidir, canlara akan nefesi Kendi öz başına buyruk, bir varlık hiç yoktur Kör gözlerin feri, yere aksa bile İçimizde ki kişilik, benliğin dalına sarılı Beli
Bin birçokluğun içindeyiz, sanki Ayrılı verdi sanın da, kalınca varlıklar Zannetmenin sebebi, veçhilesi ise Özüyle bize sunulan, duyular Duyuların tabiatından çıkan eksikliktir Yetersiz algılama Sizi aldatışta, kandırır Ve birçokluk içinde, yaşadığımızı var sandırır Gurur ve kibrin şemsiyesinde Arattırır durur parçalayarak, zihnimiz de durmadan
Ayrı bir parçaymış gibi, algılanır nesneler Ve de her şeyin, kaynağıdır “O” Mananın yoğunluğuyla, akar “O” Bu "Efal Âlem" denilen, çokluk görüntüsünde Hayaller kurulur Şu Şahadet Âleminde Ayrı ayrı var oluşun, var sanıldığı kör düğümler Allahın ismi azamın da, mücehhezdir Âlemdeki çokluğun, yok oluşu Tekliğin, azametinin yansımasıdır “O” Vahdet-i vücudun içine Çıkışa dönerler “O”nun azametiyle
Sen, ben, o, bir bütünüz; tıpkı, yarım elmalar gibi Bir tek çekirdekten, türercesine Bulamazsak yarımlarımızı Başkasının yarımlarına dolanır bedenler Düşü verirken, zinaya Harama ruhsuzca, dalar gibi Sende, sen ol ki
Dönülecek, bir gün nasıl olsa Tekliğe Koluna takışta, benimdir diye Gitmeyesin sakın Sarışta; başkasına ait, helalle...
__________________Yeniden eselamunalykum Hocam ne demeliyim bilmiyorum ama harikasınız en derin saygılarımla...
Vahdet-i Vücut felsefesini çok güzel özetlemiş ve tabi bunun gereği olan davranışları da. Şiir çok güzel, anlamlı ve deruni ancak ben oraya konulan hilkat garibesi resmi özür dilerim beğenmedim. O resmi değiştirmeniz mümkün mü acaba? Çünkü hilkat garibesi varlıklar kıyamet alametidir ve insanı dehşete düşürüyor. Her ne kadar grafik tasarım olsa da hoş göremedim. Umarım bunları yazdım diye sizi kırmış değilimdir. Selam ve saygılarımı arz ederim.
Dönülecek, bir gün nasıl olsa Tekliğe Koluna takışta, benimdir diye Gitmeyesin sakın Sarışta; başkasına ait, helalle...
Ustalık bu olmalı. Varlığı,varlığın sahibini,yaratılışın amacını anlattıktan sonra mesajı en güzel biçimde bam teline dokundurmak. Üstadım son kısım şiirin özüydü Ve harika mısralar.İbretlik güzel sözler.
Ayrı bir parçaymış gibi, algılanır nesneler Ve de her şeyin, kaynağıdır “O” Mananın yoğunluğuyla, akar “O” Bu "Efal Âlem" denilen, çokluk görüntüsünde Hayaller kurulur Şu Şahadet Âleminde Ayrı ayrı var oluşun, var sanıldığı kör düğümler Allahın ismi azamın da, mücehhezdir Âlemdeki çokluğun, yok oluşu Tekliğin, azametinin yansımasıdır “O” Vahdet-i vücudun içine Çıkışa dönerler “O”nun azametiyle
Sen, ben, o, bir bütünüz; tıpkı, yarım elmalar gibi Bir tek çekirdekten, türercesine Bulamazsak yarımlarımızı Başkasının yarımlarına dolanır bedenler Düşü verirken, zinaya Harama ruhsuzca, dalar gibi Sende, sen ol ki
Dönülecek, bir gün nasıl olsa Tekliğe Koluna takışta, benimdir diye Gitmeyesin sakın Sarışta; başkasına ait, helalle...
Kutluyorum tema ve anlatım harika keyifle okudum kaleminize,yüreğinize selam.........
Kim kötü ve çirkin bir iş görürse onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin; buna da gücü yetmezse, kalben karşı koysun. Bu da imanın en zayıf derecesidir. Müslim, Ãa¿man, 78; Ebu Davud, Salat, 248 EVET BİRİ VAR ARKADAŞIM.BİRİ VAR .O'DA BÜTÜN KAİNATI GÜZELLİKLERİYLE,KENDİ NURUNDAN VERDİĞİ NURLA YARATTI.ÇEVREMİZE BAKTIĞIMIZA ,ÖNCE KENDİMİZE BAKTIĞIMIZDA O'NUN BÜYÜKLÜĞÜNÜ TAKDİR EDİYORUZ.HER OLAYIN BELLİ BİR ZAMANINI BELİRLEMİŞ HER ŞEY O'NUN KOMUTU VE YAPTIĞI DÜZENLE YÜRÜYÜP GİDİYOR. ÖRNEĞİN GÜNEŞ BİZE BİRAZ DAHA YAKIN OLSAYDI YAKIP KAVURURMUŞ DÜNYAMIZI.SU OLMASA DOĞADAKİ SAYDIĞINIZ GÜZELLİKLER NASIL YAŞAR.NE DİYOR KİTABIMIZDA ''BEN DAĞLARI YER KÜREYE DENGE OLSUN DİYE YARATTIM.''NE MUHTEŞEM BİR OLAY.HELE YERYÜZÜNÜN YARATILIŞI AYRI BİR HARİKA DOLU.OLAY.SİZİN DEDİĞİNİZ GİBİ,ÇİÇEKLER DALINDA GÜZELDİR.BEN KOPARMAYA KIYAMAM.AKŞAM KAPLAN KELEBEKLERİNİ İNCELİYORDUM.NUTKUM TUTULDU ATLAS KELEBEKLERİ DESEN ÖYLE.KANATLARI AYNI KOBRA KAFASI.ALLAH'IM BU NE BÜYÜK MUCİZE.YALNIZ SANA İNANDIM .YALNIZ SANA GÜVENDİM DESTEK OL BANA VE CÜMLE İNANANLARA.ŞİİRİNİZ HARİKA PASTORALVE LİRİK KARIŞIMI ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRDİ.KUTLARIM.HARİKAYDI.PUANIM TAM .SELAMLAR ARKADAŞIM......
Bin birçokluğun içindeyiz, sanki Ayrılı verdi sanın da, kalınca varlıklar Zannetmenin sebebi, veçhilesi ise Özüyle bize sunulan, duyular Duyuların tabiatından çıkan eksikliktir Yetersiz algılama Sizi aldatışta, kandırır Ve birçokluk içinde, yaşadığımızı var sandırır Gurur ve kibrin şemsiyesinde Arattırır durur parçalayarak, zihnimiz de durmadan ***
Tek kelime ile harika bir şiirdi, haz ile okudum hayran oldum bu şiire. Var olşun gerçekleri, mısralarda müthişti, anlam doluydu bu eseriniz. Seçkin kalemi ve düşünen başarılı yüreği içtenlikle Tebrik ederim... Verilen üstün çabayı yürekten kutlarım. En derin selam ve saygılarımla. Nice anlam dolu şiirlerinizi okumak dileğim ile...
İnsanlıgın yaratılışını ve bu bunları yaratan bir allahın oldugunu bizlere allahın vermiş oldugu güzellikleri hisleri organları anlatan güzel bir şiir buraram buram ders kokuyor iyi okuyup anlamak gerekiyor şiiri yüregine saglık hocam bu şiiri okuyanlar mutlaka düşüneceklerdir bu dünyanın birde diger tarafının oldugunu sevgiyle saglıkla ve huzurla kalın
Hak Teâlâ, cihanı yoğurdu; Özenerek, aslını esastan doğurttu Kurt kuş yok idi, Hakk’ı bilmezken Yokluğu, varlığa çevirdi durdu Baştan tırnağa dek, öz de saklı Hakkı vardır Bizi yoktan, halk edenin Haktan öte ne var ki, kalma umutsuzluk içinde “O” her şeyi, yaratışta kurdu Evrende var sayıldı, tüm varlıklar Varlığının değişik suretidir, canlara akan nefesi Kendi öz başına buyruk, bir varlık hiç yoktur Kör gözlerin feri, yere aksa bile İçimizde ki kişilik, benliğin dalına sarılı Beli
Bin birçokluğun içindeyiz, sanki Ayrılı verdi sanın da, kalınca varlıklar Zannetmenin sebebi, veçhilesi ise Özüyle bize sunulan, duyular Duyuların tabiatından çıkan eksikliktir Yetersiz algılama Sizi aldatışta, kandırır Ve birçokluk içinde, yaşadığımızı var sandırır Gurur ve kibrin şemsiyesinde Arattırır durur parçalayarak, zihnimiz de durmadan
Ayrı bir parçaymış gibi, algılanır nesneler Ve de her şeyin, kaynağıdır “O” Mananın yoğunluğuyla, akar “O” Bu "Efal Âlem" denilen, çokluk görüntüsünde Hayaller kurulur Şu Şahadet Âleminde Ayrı ayrı var oluşun, var sanıldığı kör düğümler Allahın ismi azamın da, mücehhezdir Âlemdeki çokluğun, yok oluşu Tekliğin, azametinin yansımasıdır “O” Vahdet-i vücudun içine Çıkışa dönerler “O”nun azametiyle
Sen, ben, o, bir bütünüz; tıpkı, yarım elmalar gibi Bir tek çekirdekten, türercesine Bulamazsak yarımlarımızı Başkasının yarımlarına dolanır bedenler Düşü verirken, zinaya Harama ruhsuzca, dalar gibi Sende, sen ol ki
Dönülecek, bir gün nasıl olsa Tekliğe Koluna takışta, benimdir diye Gitmeyesin sakın Sarışta; başkasına ait, helalle...
"Özüyle bize sunulan, duyular Duyuların tabiatından çıkan eksikliktir Yetersiz algılama Sizi aldatışta, kandırır Ve birçokluk içinde, yaşadığımızı var sandırır.."
Ne guzel felsefi ağırlıkta dile gelmiş derinden yüreğinizin sesi bugün sayfanıza.
HER CANLIYI SEVERİM YARADAN DAN ÖTÜRÜ.BUNU İDRAK EDENE NE MUTLU.AMMA BAZI FRAKSİYONLANR VARKİ ALLAH BUNLARIN ŞERRİNDEN KAİNATI KORUSUN.ÖLÜYÜ DİRİLTSEN İSAYA DEDİKLERİ GİBİ SİHİRBAZ DERLER..DÜZENİ KURAN YARAD ELBET BUNADA BİR ÖMÜR BİÇMİŞTİR..KUTLARIM GÜZEL DUYARLI VE BİLGİLİ YÜREĞİNİ
Anlamlı ve düşündürücü bir eser....
Kutlarım yazan yüreği...
Saygılar......