Can verdiğim,canım dediğim yar canımı alıyor
Sonsuz olan sevgimi,aşkımı zevk uğruna satıyor
Onun yokluğu,bana acı,keder,üzüntü katıyor
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Nedir bu hırs,kin ve nefret önüne çıkanla yatıyor
Ben acı yaşarken o aşk ve şehvetle hayatını yaşıyor
Bir kelime söyledim,o beni enik gibi kapılara koyuyor
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Ben çöktüm,battım,kahroldum o hayatını yaşıyor
O hiç sevmemiş ikinci gün bedenini ele veriyor
Yazık değilmi,gençlik artık şahvetle ele gidiyor
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Bedeni yaradan özel işlemiş yazık,o gecelik gidiyor
Hak etmeyen kurt sürüsü o gencecik bedeni sömürüyor
Karagözlüm her gece yemeklere otellere gidiyor
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Onu hep korudum,sahiplendim,kıskandım o bilmiyor
Kendisini ite,köpeğe aşksız sevgisiz düşünmeden veriyor
O beden yavaş,yavaş eriyip,çürüyüp sinyaller veriyor
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Neymiş bu isyan ve kin kendine bile asla acımıyor
O bedeni,kendini sınırsız,sonsuz köpeklere açıyor
O açıyor benim yüreğim,kalbim ateş gibi yanıyor
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Yazıklar olsun seneler,emekler olsun artık hep haram
Eski günleri mum ışığıyla,divane gibi tek tek aran
Eksik olmaz yaradandan,bedeninde acın ve yaran
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Gözleri kör olmuş,hiçbir şey görmüyor, bilmiyor
Hırsını kinini bedeninden,kendinden acımadan alıyor
Her gece başka,başka itlerle,köpeklerle adamlarla yatıyor
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır, onun ki beni yakıyor.

Şiirimi yorumlayan Değerli üstadım Sayın’Tayfun54’ e saygı ve sükranlarımı sunar, teşekkür ederim.

Duygusalsair
Bilal YILMAZ