BAZEN UNUTULUR İNSAN
Bazen unutulur insan,
Geceleyin güneşin battığı gibi. Korkma, avutulur elbet bu yürek, Onun seni bırakıp gittiği gibi. Ne gereği var ağlamanın, Yüreği dağlamanın, Bir gün sen de gülersin, Acıların yitip, Bittiği gibi... Kimse mutlu doğmadı ki, Sonradan çektik bunları... Sonradan anladık insanların, Oynadığı oyunları... Kimse bilmezdi önce, Kimse anlamazdı. Hayat zor adamım, Unutma bunları! |