AH ETMEM
suskun bakışın mavi adası batmış feleğime
ok gibi cümle girmiş böğrüme artık bedenim cesed kestane sakızı olmuş dişin de ölüme koyduğun nefese ah etmem Yasakladım o geçtiğin yolları gözüme, her gün diken batsa bağrıma üstümde tutam tutam ot bitse ızdıranın kökleri yüreğimi dağıtsa ah etmem nasılsa ben doğmadan kahır heybesini yüklendim her gün acının ateşini kana kana içtim kor bir cümle kefeni ömrüme biçtim hani aşkın cehennemini içsem ah etmem irfan kökten 19/05/2012 |
Sitem dolu bir yürek sesiydi şiiriniz, severek okudum
Yüreğine ve kalemine sağlık
Saygılar