KAYIPŞiirin hikayesini görmek için tıklayın KAYIP
Derin bir uğultu boğuyor kulaklarımı Aynalarda duvar yüzleri Duvarlar artıyor her bakışımla Silinmiş sanki tüm felsefeler Tüm sevdalar çoktan gömülmüş Sevdası donmuş renginde Yüzümü gören bana getirsin Gürültülü bir yalnızlık vuruyor Göğüs kafesime Hangi deyişin hangi vurgusu bu kadar derin Teni bu kentin havasıyla sıvanmış Yüzümü gören bana getirsin Sustu içimdeki geveze Vicdan firari Ben tarihimin kaçıncı yüzyılında kestim hesabımı Kaça kaç vardı saat Sabaha kaç vardı Zaman olan çizgi çizgi seyrinde Yüzümü bulan bana getirsin Soğuğum demir bir parmaklık gibi Kendi kendime görüş günlerini Ekmeği suyu bile kestim Betonlar dökülen gözlerine Yüzümü bulan bana getirsin Arzu KARADAĞ 2005 İstanbul |